канканё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канканё́р канканё́ры
Р. канканё́ра канканё́раў
Д. канканё́ру канканё́рам
В. канканё́ра канканё́раў
Т. канканё́рам канканё́рамі
М. канканё́ру канканё́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)