ка́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́нка ка́нкі
Р. ка́нкі ка́нак
Д. ка́нцы ка́нкам
В. ка́нку ка́нкі
Т. ка́нкай
ка́нкаю
ка́нкамі
М. ка́нцы ка́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)