канды́чыць
‘мучыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| канды́чу | канды́чым | |
| канды́чыш | канды́чыце | |
| канды́чыць | канды́чаць | |
| Прошлы час | ||
| канды́чыў | канды́чылі | |
| канды́чыла | ||
| канды́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| канды́ч | канды́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| канды́чачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)