канды́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канды́чуся канды́чымся
2-я ас. канды́чышся канды́чыцеся
3-я ас. канды́чыцца канды́чацца
Прошлы час
м. канды́чыўся канды́чыліся
ж. канды́чылася
н. канды́чылася
Загадны лад
2-я ас. канды́чся канды́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час канды́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)