канды́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канды́чанне канды́чанні
Р. канды́чання канды́чанняў
Д. канды́чанню канды́чанням
В. канды́чанне канды́чанні
Т. канды́чаннем канды́чаннямі
М. канды́чанні канды́чаннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)