канвалю́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| канвалю́т | канвалю́ты | |
| канвалю́та | канвалю́таў | |
| канвалю́ту | канвалю́там | |
| канвалю́т | канвалю́ты | |
| канвалю́там | канвалю́тамі | |
| канвалю́це | канвалю́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)