кана́тна-вяро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кана́тна-вяро́вачны кана́тна-вяро́вачная кана́тна-вяро́вачнае кана́тна-вяро́вачныя
Р. кана́тна-вяро́вачнага кана́тна-вяро́вачнай
кана́тна-вяро́вачнае		 кана́тна-вяро́вачнага кана́тна-вяро́вачных
Д. кана́тна-вяро́вачнаму кана́тна-вяро́вачнай кана́тна-вяро́вачнаму кана́тна-вяро́вачным
В. кана́тна-вяро́вачны (неадуш.)
кана́тна-вяро́вачнага (адуш.)		 кана́тна-вяро́вачную кана́тна-вяро́вачнае кана́тна-вяро́вачныя (неадуш.)
кана́тна-вяро́вачных (адуш.)
Т. кана́тна-вяро́вачным кана́тна-вяро́вачнай
кана́тна-вяро́вачнаю		 кана́тна-вяро́вачным кана́тна-вяро́вачнымі
М. кана́тна-вяро́вачным кана́тна-вяро́вачнай кана́тна-вяро́вачным кана́тна-вяро́вачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)