канатахо́дзец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
канатахо́дзец | канатахо́дцы | |
канатахо́дца | канатахо́дцаў | |
канатахо́дцу | канатахо́дцам | |
канатахо́дца | канатахо́дцаў | |
канатахо́дцам | канатахо́дцамі | |
канатахо́дцу | канатахо́дцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)