канапля́нік

‘участак зямлі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канапля́нік канапля́нікі
Р. канапля́ніка канапля́нікаў
Д. канапля́ніку канапля́нікам
В. канапля́нік канапля́нікі
Т. канапля́нікам канапля́нікамі
М. канапля́ніку канапля́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)