кана́дзіць

‘выпрошваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кана́джу кана́дзім
2-я ас. кана́дзіш кана́дзіце
3-я ас. кана́дзіць кана́дзяць
Прошлы час
м. кана́дзіў кана́дзілі
ж. кана́дзіла
н. кана́дзіла
Загадны лад
2-я ас. кана́дзь кана́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кана́дзячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)