камюніке́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. камюніке́ камюніке́
Р. камюніке́ камюніке́
Д. камюніке́ камюніке́
В. камюніке́ камюніке́
Т. камюніке́ камюніке́
М. камюніке́ камюніке́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)