камплекту́ючыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| камплекту́ючыя | |
| камплекту́ючых | |
| камплекту́ючым | |
| камплекту́ючыя | |
| камплекту́ючымі | |
| камплекту́ючых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)