камплекто́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| камплекто́ўшчык | камплекто́ўшчыкі | |
| камплекто́ўшчыка | камплекто́ўшчыкаў | |
| камплекто́ўшчыку | камплекто́ўшчыкам | |
| камплекто́ўшчыка | камплекто́ўшчыкаў | |
| камплекто́ўшчыкам | камплекто́ўшчыкамі | |
| камплекто́ўшчыку | камплекто́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)