камплекто́вачны
прыметнік, адносны
| камплекто́вачны | камплекто́вачная | камплекто́вачнае | камплекто́вачныя | |
| камплекто́вачнага | камплекто́вачнай камплекто́вачнае |
камплекто́вачнага | камплекто́вачных | |
| камплекто́вачнаму | камплекто́вачнай | камплекто́вачнаму | камплекто́вачным | |
| камплекто́вачны ( камплекто́вачнага ( |
камплекто́вачную | камплекто́вачнае | камплекто́вачныя ( камплекто́вачных ( |
|
| камплекто́вачным | камплекто́вачнай камплекто́вачнаю |
камплекто́вачным | камплекто́вачнымі | |
| камплекто́вачным | камплекто́вачнай | камплекто́вачным | камплекто́вачных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)