камплектава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| камплектава́нне | камплектава́нні | |
| камплектава́ння | камплектава́нняў | |
| камплектава́нню | камплектава́нням | |
| камплектава́нне | камплектава́нні | |
| камплектава́ннем | камплектава́ннямі | |
| камплектава́нні | камплектава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)