камо́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| камо́рніца | камо́рніцы | |
| камо́рніцы | камо́рніц | |
| камо́рніцы | камо́рніцам | |
| камо́рніцу | камо́рніц | |
| камо́рніцай камо́рніцаю |
камо́рніцамі | |
| камо́рніцы | камо́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)