камо́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| камо́рнік | камо́рнікі | |
| камо́рніка | камо́рнікаў | |
| камо́рніку | камо́рнікам | |
| камо́рніка | камо́рнікаў | |
| камо́рнікам | камо́рнікамі | |
| камо́рніку | камо́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)