каменяло́мнікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
каменяло́мнікавыя | |
каменяло́мнікавых | |
каменяло́мнікавым | |
каменяло́мнікавыя | |
каменяло́мнікавымі | |
каменяло́мнікавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)