камбіко́рм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
камбіко́рм | камбікармы́ | |
камбіко́рму | камбікармо́ў | |
камбіко́рму | камбікарма́м | |
камбіко́рм | камбікармы́ | |
камбіко́рмам | камбікарма́мі | |
камбіко́рме | камбікарма́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)