калю́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| калю́чына | калю́чыны | |
| калю́чыны | калю́чын | |
| калю́чыне | калю́чынам | |
| калю́чыну | калю́чыны | |
| калю́чынай калю́чынаю |
калю́чынамі | |
| калю́чыне | калю́чынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)