калупа́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. калупа́нніца калупа́нніцы
Р. калупа́нніцы калупа́нніц
Д. калупа́нніцы калупа́нніцам
В. калупа́нніцу калупа́нніц
Т. калупа́нніцай
калупа́нніцаю		 калупа́нніцамі
М. калупа́нніцы калупа́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)