калупа́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. калупа́ннік калупа́ннікі
Р. калупа́нніка калупа́ннікаў
Д. калупа́нніку калупа́ннікам
В. калупа́нніка калупа́ннікаў
Т. калупа́ннікам калупа́ннікамі
М. калупа́нніку калупа́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)