калмы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| калмы́к | калмы́кі | |
| калмы́ка | калмы́каў | |
| калмы́ку | калмы́кам | |
| калмы́ка | калмы́каў | |
| калмы́кам | калмы́камі | |
| калмы́ку | калмы́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)