кале́на

‘частка чаго-н. сагнутага; пакаленне ў радаслоўнай і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кале́на кале́ны
Р. кале́на кале́н
Д. кале́ну кале́нам
В. кале́на кале́ны
Т. кале́нам кале́намі
М. кале́не кале́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)