каландро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каландро́ўшчык | каландро́ўшчыкі | |
каландро́ўшчыка | каландро́ўшчыкаў | |
каландро́ўшчыку | каландро́ўшчыкам | |
каландро́ўшчыка | каландро́ўшчыкаў | |
каландро́ўшчыкам | каландро́ўшчыкамі | |
каландро́ўшчыку | каландро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)