калава́цець

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. калава́цею калава́цеем
2-я ас. калава́цееш калава́цееце
3-я ас. калава́цее калава́цеюць
Прошлы час
м. калава́цеў калава́целі
ж. калава́цела
н. калава́цела
Загадны лад
2-я ас. калава́цей калава́цейце
Дзеепрыслоўе
цяп. час калава́цеючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)