каке́тнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| каке́тнічанне | |
| каке́тнічання | |
| каке́тнічанню | |
| каке́тнічанне | |
| каке́тнічаннем | |
| каке́тнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)