кааптава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каапту́ю каапту́ем
2-я ас. каапту́еш каапту́еце
3-я ас. каапту́е каапту́юць
Прошлы час
м. кааптава́ў кааптава́лі
ж. кааптава́ла
н. кааптава́ла
Загадны лад
2-я ас. каапту́й каапту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каапту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)