з’і́нець

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. з’і́нее з’і́неюць
Прошлы час
м. з’і́неў з’і́нелі
ж. з’і́нела
н. з’і́нела

Іншыя варыянты: з’іне́ць.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)