з’ярэ́ць

‘раз'ярэць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. з’ярэ́ю з’ярэ́ем
2-я ас. з’ярэ́еш з’ярэ́еце
3-я ас. з’ярэ́е з’ярэ́юць
Прошлы час
м. з’ярэ́ў з’ярэ́лі
ж. з’ярэ́ла
н. з’ярэ́ла
Загадны лад
2-я ас. з’ярэ́й з’ярэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час з’ярэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)