з’е́здзіць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. з’е́зджу з’е́здзім
2-я ас. з’е́здзіш з’е́здзіце
3-я ас. з’е́здзіць з’е́здзяць
Прошлы час
м. з’е́здзіў з’е́здзілі
ж. з’е́здзіла
н. з’е́здзіла
Загадны лад
2-я ас. з’е́здзі з’е́здзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час з’е́здзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)