з’е́длівец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
з’е́длівец | з’е́дліўцы | |
з’е́дліўца | з’е́дліўцаў | |
з’е́дліўцу | з’е́дліўцам | |
з’е́дліўца | з’е́дліўцаў | |
з’е́дліўцам | з’е́дліўцамі | |
з’е́дліўцу | з’е́дліўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)