зірну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зірну́ зірнё́м
2-я ас. зірне́ш зірняце́
3-я ас. зірне́ зірну́ць
Прошлы час
м. зірну́ў зірну́лі
ж. зірну́ла
н. зірну́ла
Загадны лад
2-я ас. зірні́ зірні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зірну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)