зікура́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зікура́т | зікура́ты | |
| зікура́та | зікура́таў | |
| зікура́ту | зікура́там | |
| зікура́т | зікура́ты | |
| зікура́там | зікура́тамі | |
| зікура́це | зікура́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)