зігну́ць
‘сагнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зігну́ | зігнё́м | |
| зігне́ш | зігняце́ | |
| зігне́ | зігну́ць | |
| Прошлы час | ||
| зігну́ў | зігну́лі | |
| зігну́ла | ||
| зігну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| зігні́ | зігні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зігну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)