зя́бліць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зя́блю зя́блім
2-я ас. зя́бліш зя́бліце
3-я ас. зя́бліць зя́бляць
Прошлы час
м. зя́бліў зя́блілі
ж. зя́бліла
н. зя́бліла
Загадны лад
2-я ас. зя́блі зя́бліце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зя́блячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)