зю́кнуць
‘шапнуць, прамовіць; напіцца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зю́кну | зю́кнем | |
| зю́кнеш | зю́кнеце | |
| зю́кне | зю́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| зю́кнуў | зю́кнулі | |
| зю́кнула | ||
| зю́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| зю́кні | зю́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зю́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)