зычлі́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зычлі́вец | зычлі́ўцы | |
зычлі́ўца | зычлі́ўцаў | |
зычлі́ўцу | зычлі́ўцам | |
зычлі́ўца | зычлі́ўцаў | |
зычлі́ўцам | зычлі́ўцамі | |
зычлі́ўцу | зычлі́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)