зы́біць
‘зыбаць - гушкаць каго-небудзь, што-небудзь, то падымаючы, то апускаючы’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| зы́блю | зы́бім | |
| зы́біш | зы́біце | |
| зы́біць | зы́бяць | |
| Прошлы час | ||
| зы́біў | зы́білі | |
| зы́біла | ||
| зы́біла | ||
| Загадны лад | ||
| зы́б | зы́бце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зы́бячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)