зухва́ліць

‘хваліць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зухва́лю зухва́лім
2-я ас. зухва́ліш зухва́ліце
3-я ас. зухва́ліць зухва́ляць
Прошлы час
м. зухва́ліў зухва́лілі
ж. зухва́ліла
н. зухва́ліла
Загадны лад
2-я ас. зухва́ль зухва́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зухва́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)