зубі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зублю́ зу́бім
2-я ас. зу́біш зу́біце
3-я ас. зу́біць зу́бяць
Прошлы час
м. зубі́ў зубі́лі
ж. зубі́ла
н. зубі́ла
Загадны лад
2-я ас. зубі́ зубі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час зу́бячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)