зубі́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубі́льнік | зубі́льнікі | |
зубі́льніка | зубі́льнікаў | |
зубі́льніку | зубі́льнікам | |
зубі́льнік | зубі́льнікі | |
зубі́льнікам | зубі́льнікамі | |
зубі́льніку | зубі́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)