зубры́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зубры́ца зубры́цы
Р. зубры́цы зубры́ц
Д. зубры́цы зубры́цам
В. зубры́цу зубры́ц
Т. зубры́цай
зубры́цаю		 зубры́цамі
М. зубры́цы зубры́цах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)