зубры́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зубры́ца | зубры́цы | |
| зубры́цы | зубры́ц | |
| зубры́цы | зубры́цам | |
| зубры́цу | зубры́ц | |
| зубры́цай зубры́цаю |
зубры́цамі | |
| зубры́цы | зубры́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)