зуба́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зуба́тка | зуба́ткі | |
| зуба́ткі | зуба́так | |
| зуба́тцы | зуба́ткам | |
| зуба́тку | зуба́так | |
| зуба́ткай зуба́ткаю |
зуба́ткамі | |
| зуба́тцы | зуба́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)