зубапратэзі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубапратэзі́ст | зубапратэзі́сты | |
зубапратэзі́ста | зубапратэзі́стаў | |
зубапратэзі́сту | зубапратэзі́стам | |
зубапратэзі́ста | зубапратэзі́стаў | |
зубапратэзі́стам | зубапратэзі́стамі | |
зубапратэзі́сце | зубапратэзі́стах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)