зубалячэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зубалячэ́нне | |
| зубалячэ́ння | |
| зубалячэ́нню | |
| зубалячэ́нне | |
| зубалячэ́ннем | |
| зубалячэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)