зрэ́шчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зрэ́шчу зрэ́шчым
2-я ас. зрэ́шчыш зрэ́шчыце
3-я ас. зрэ́шчыць зрэ́шчаць
Прошлы час
м. зрэ́шчыў зрэ́шчылі
ж. зрэ́шчыла
н. зрэ́шчыла
Загадны лад
2-я ас. зрэ́шчы зрэ́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час зрэ́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)