зруга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зруга́нне | зруга́нні | |
зруга́ння | зруга́нняў | |
зруга́нню | зруга́нням | |
зруга́нне | зруга́нні | |
зруга́ннем | зруга́ннямі | |
зруга́нні | зруга́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)