знудзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знуджу́ зну́дзім
2-я ас. зну́дзіш зну́дзіце
3-я ас. зну́дзіць зну́дзяць
Прошлы час
м. знудзі́ў знудзі́лі
ж. знудзі́ла
н. знудзі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час знудзі́ўшы

Іншыя варыянты: зну́дзіць.

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)