знараўля́ць

‘рабіць каго-небудзь наравістым, упартым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знараўля́ю знараўля́ем
2-я ас. знараўля́еш знараўля́еце
3-я ас. знараўля́е знараўля́юць
Прошлы час
м. знараўля́ў знараўля́лі
ж. знараўля́ла
н. знараўля́ла
Загадны лад
2-я ас. знараўля́й знараўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знараўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)